Na podwórzu gęś Agata

zwiedza czasem kawał świata.

Choć zajmuje pół kurnika,

kur i kaczek wręcz unika.

Kryje skarby swe po kątach,

bo wiadomo, że jest skąpa.

Kiedyś przyszła kaczka licha

i tak do sąsiadki wzdycha:

-Bardzo chciałam prosić ciebie,

gąsko ratuj nas w potrzebie.

Choćby chlebek, choćby kasza,

radość byłaby to nasza,

gdybyś pomóc nam zechciała,

do zjedzenia coś nam dała.

Na to gęś odparła hardo:

-Nic wam nie dam!- Głos brzmiał twardo.

- I cóż z tego, żem bogata.

Mam na utrzymaniu brata-.

Przykra cisza tu zapada.

Kaczka zasmucona, blada,

zawiedziona bardzo srodze,

idzie, płacze, szlocha w drodze.

Tutaj dam wam myśl mą złotą:

Z biednym dzielcie się z ochotą.

Z obdarzania kogoś szczerze

nikt radości nie odbierze.

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.