O szyby głośno dzwonią wielkie krople deszczu.
Dotykają się i łączą w szerokie warkocze strug.
Świat za szybą stopniowo traci przezroczystość.

Znad ziemi podnosi się gęstniejąca mgła,
skrapla się szarość.
Wiatr przywiał z północnego nieba ciemne chmury.
Obserwuję, jak szybko przemija lato, przyroda jesiennieje.

 
Na kwietniku dawno przekwitła czerwień maków,
kruche kwiaty zamieniły się w sztywne badyle.
Barwne astry jak zegar wybijają wrześniowe godziny.

Liczne ptaki głośno świergoczą w konarach jarzębiny.
Krzew wabi skrzydlate stada dorodnymi  koralami
nanizanymi na cienkie nitki zielonych baldachów.

Kasztan szeroko otwiera kolczaste łupiny.
Rdzawe owoce toczą się z łoskotem po czerni asfaltu,
a wilgotne liście zajmują miejsce na ławce.